Over waarde en loslaten...

Het jaar 2013 is heftig geëindigd...en heftig begonnen...

Op die momenten zijn mijn honden nog belangrijker voor me...mensen zijn vaak verbaasd hoeveel ik om mijn honden geef en hoe belangrijk ze voor me zijn. Ze vinden het raar geloof ik...maar zij weten niet hoe belangrijk de momenten zijn voor mij die ik met mijn honden doorbreng...zij geven mij ontspanning, rust in mijn hoofd en onvoorwaardelijke liefde. Zij weten niet hoe pittig het kan zijn een gezin te hebben met twee geweldige maar heftige kinderen, beide met speciale behoefte en hoe je dan de afleiding van je honden nodig heb... Zij zijn echt een baken van rust voor me. Zij geven mij zoveel plezier...zijn echt altijd daar...zij zijn voor mij van onschatbare waarde!!!

Door de honden heb ik ook veel nieuwe mensen leren kennen, sommige zijn echte vrienden geworden! Soms komen vrienden maar tijdelijk op je levenspad en gaan daarna weer...en wat heb ik het daar toch altijd vreselijk moeilijk mee...'loslaten' daar ben ik nou juist zo slecht in want als mensen eenmaal in mijn hart zitten wil ik ze kostte wat kost vasthouden. Helaas heb ik dat niet alleen voor het zeggen en dus word ik regelmatig overweldigd door een gevoel van verlies... Ik hoop dat 2014 een jaar wordt waarin ik ten eerste geen vrienden meer verlies maar waarin ik ook leer loslaten en mezelf durf te zijn. Mensen zullen me moeten nemen zoals ik ben want ik wordt doodongeluk van het mij anders moeten voordoen omdat anderen dat van me verwachten en als ik niet in hun straatje pas mij te veroordelen...wil gewoon mezelf zijn en daarom geliefd worden.

Een zwaar eerste blog in 2014 maar het kan nu alleen maar beter worden....toch?